zoektocht duurt voort


Ik was al eerder onder de indruk geraakt door de zeer straffe bassen van de gesloten Magnat MSP-110 speakers van een collega, en toen er bij correct rotterdam een set Magnat Sigma 1000 speakers (basreflexpoort) in de aanbieding kwam, deze op basis van de vele positieve reviews gekocht.

 

Mooie speakers met de pionolack bovenkant en de enorme gietalu conusbaskets.

Magnat stond in die tijd bekend om zijn harde Duitse klank, veel hoog (metaldome tweeter) en veel laag (opgave tot wel 25 hertz) maar dit pakte (ik woonde inmiddels samen) in die woning goed uit en ik genoot van het maagstompende laag en sprankelende hoog.

                                  De imposante Magnat sigma -1000

          De Magnat MSP-110 een gesloten systeem

Later bleek de Onkyo versterker het door de powerhonger van de Magnats  redelijk moeilijk te krijgen en de Onkyo werd dan ook vervangen door een Denon POA 2400 met PRA 1200 voorversterker.

Met deze combo konden de Magnats i.d.d beter "ademen" wat vooral merkbaar was aan het laag dat nu NOG verder doorliep en beter onder controle werd gehouden.

De Akai CD-A70 werd vervangen door een Denon DCD-1420.

Een soort uitgeklede versie van de DCD-1520, maar ook veel overeenkomsten had met deze speler.

                           De Denon POA-2400/PRA-1200 combo

                                    De Denon DCD 1420 20 bit

Ook de bekabeling moest natuurlijk met het niveau mee en Monster powerline 3+ (later 2+) completeerde samen met een zelfgemaakte van den Hul d102  tussen voor en eindversterker het geheel.

                                            Monster filosofie

 

Probeer onderstaande regel 3 x hardop uit te spreken zonder speeksel op je monitor achter te laten.

Monster Cable Powerline 2 Plus - Time Coherent Precision Wound High Current Speaker Cable with Bass Control Conductor

Destijds las ik veel tijdschriften, en het blad Audio&Techniek had een artikel over een 75 ohm plug die in de coaxiale uitgang van de cd speler kon worden gebruikt om ongewenste reflecties uit het digitale domein te absorberen, gelijkend op de manier waarop in die tijd netwerkverbindingen (50 ohm) werden geconstrueerd.

Dit geprobeerd hebbende op de DCD-1420 gaf dit inderdaad een iets betere detailweergave.

Uit dit blad kwam ook in diverse tests naar voren dat de relatief goedkope Monster 400 interlink erg goed was en het mooie was dat dit van de rol te koop was waardoor diy mogelijkheden ontstonden.

 

De 75 ohm afsluitplug met 2x 150 ohm weerstanden parallel.

Een simpele tweak die daadwerkelijk wat  deed op de Denon DCD-1420.

Op de latere Marantz CD-80 deed het overigens weer niets.

Een mooi cassettedeck mocht niet uitblijven natuurlijk en het Nakamichi CR-2 deck dat ik daarvoor had aangeschaft won met gemak de strijd met het Akai deck dat ik al jaren gebruikte.

het Nakamichi CR-2 cassettedeck

 

 

 

 

Het eerste deck uit CR serie met een digitale bandteller i.p.v de bij de CR-1 gebruikte mechanische teller die overigens toen al ouderwets was.

 

 

 

Nakamichi had destijds een naam hoog te houden vanwege de zeer goede koppen, capstan en motor constructies.

De naam Dragon zal bij sommigen nog wel een belletje doen rinkelen.

Een collega bleek dezelfde interesses te hebben in audio en hifi en samen hebben we destijds wekelijks stad en land afgelopen naar de verschillende winkels en beurzen verspreid over geheel nederland.

Ook werd toen ( in sommige gevallen pijnlijk ) duidelijk hoe men het begrip klantvriendelijkheid interpreteerde.

Bij de een werd je bijna naar buiten gekeken als je naar informatie vroeg over een doorsnee produkt, bij de ander werd je alleen gelaten met een stapel cd's om de ganse dag te luisteren naar een peperdure installatie.

Erg leerzaam deze periode en ik had het voor geen goud willen missen...

Het audiovirus kruipt waar het niet gaan kan en toen de denon dcd-1420 vervangen werd voor een nieuwe marantz CD-80, vond ik het tijd om ook de Denon POA-2400 te vervangen door Denon POA-4400 monoblokken.

Omdat de niveau potmeters in de signaalweg zaten heb ik deze overbrugd in beide monoblokken en een kortere signaalweg gecreëerd.

                                 Denon POA-4400A monoblokken.

 

Deze begonnen na het uit de signaalweg halen van de potmeters een stuk beter te klinken.

                                         Van den Hul second xlr.

 

gebaseerd op dezelfde technology als de first maar dan gebalanceerd opgebouwd.

Voor de verbinding tussen deze apparaten gebruikte ik een van den hul the second en voor de CD-80 naar voorversterker een van den Hul the First koolstofkabel.

The First van van den Hul maakten de tongen los.

I.p.v de geijkte metalen geleiders gebruikte van den Hul hier koolstof geleiders.

Niet een materiaal dat als eerste bij je opkomt als je optimaal wil geleiden maar met zijn eigen ronde (en wat zweverige) sound wist hij toch te overtuigen.

 

 

 

Na weer een periode hier met volle tevredenheid naar geluisterd te hebben de Denon PRA-1200 voorversterker ingeruild voor een Denon PRA- 1500 vanwege de xlr outputs en de afstandsbediening waarna de Magnat Sigma's ingeruild werden op een nieuwe set Synthese floating 2 speakers.

De door Ivan Schellekens ( bekend van de "telefoonhoorn speakers" ) ontworpen floating serie met de zwevend opgehangen tweeter die door deze constructie niet beïnvloed word door de hevig resonerende woofer die op zijn beurt de baffle weer laat trillen.

Dit resulteert in een uitermate rustige en ruimtelijke weergave.

Schitterende speakers voor het geld die nog beter gingen klinken door de toevoeging van de destijds peperdure monster M1 mkII speakercable.

                                    De roemruchte Marantz cd-80.

 

Sinds deze speler heb ik een zwak voor Marantz cd spelers.

De cd-80 is natuurlijk een begrip met zijn Philips CDM1 mkII swingarm loopwerk en TDA 1541 16 bits crown chips (toen al tegendraadse convertertechnologie in die tijd waarin 1 bits technologie de norm was.

                   Monster M1 mkII

Deze Monster M1 is overigens een stukje techniek van de bovenste plank met de opbouw van verschillende diktes litzedraad met verschillende wikkellengtes die ook nog eens onafhankelijk geïsoleerd waren vanelkaar.

Goed afmonteren kon je daarom beter maar overlaten aan de pro's.

Om een net (ontdaan van isolatie) bundeltje te verkrijgen was je nog wel even bezig.

Daarbij werd het draad met persdruk in de spade gesoldeerd.

De DAT-recorder had zijn intrede al gedaan en het nakamichi deck moest daarop het veld ruimen voor een JVC XD-Z505 DAT deck die met zijn P.E.M 1 bit converters werkelijk zeer goed klonk.

Dit was ook de tijd van D.S.R (Digitaler Satelliten Rundfunk) met een uitstekende digitale ruisvrije geluidskwalitiet via de coax uit de muur. 

Hierop een Denon DTU-1000 aangeschaft en slechts een jaar kunnen genieten voordat men de" voor de data verantwoordelijke " DFS Kopernikus satelliet uitschakelde en de tuner op de schroothoop belande.

Na het uitschakelen van de kopernikus sat ''kein ampfang'' meer

                                      De Denon DTU-1000 DSR

                                             JVC XD-Z505 DAT

          De Meridian 203 met de CD-80 als loopwerk

Omdat de cd-80 het kwa ruimtelijke afbeelding moest afleggen tegen de ingebouwde P.E.M converter van de JVC DAT, op zoek gegaan naar een goede losse D.A.C (Digital Analog Converter)

Deze in de vorm van een Meridian 203 bitstream dac  gevonden (mede door de uitstekende review in Audio & Techniek).

Na eerst eens wat met 75 ohm (radio/tv) coax en de DL-100 van Monster te hebben geëxperimenteerd, toch maar de

destijds dure Furukawa glasvezel toslink (SPDIF) glasvezelkabel 2e hands aangeschaft.

 

 

 

 

 

 

 

Zo een behoorlijke stap kunnen maken t.o.v de standaard cd-80 maar pas toen ik de behuizing aan de binnenzijde had bekleed met hoogfrequent absorberende koolstof matjes (gebruikt om halfgeleider chips op te bewaren) en de interne bekabeling flink onder handen had genomen resulteerde dit in een weliswaar kleine maar onmiskenbare verbetering.