Op het gebied van tweaks natuurlijk ook altijd lekker bezig geweest in de vorm van dempers, kegels, voetjes, zekeringen, spikes, buizen, filters enz.

De ene tweak heeft een grotere uitwerking dan de andere maar het verschil tussen bijvoorbeeld een demper ( rubber ) en een set Ceraballs ( keramische kogel in aluminium voet ) is “naarmate de set meer en meer kan laten horen” onmiskenbaar duidelijk.

     de Ceraballs met uitsparing voor R.O.S                                      Demping d.m.v veer                                                Demping d.m.v materiaal

De termen “Koppelen of ontkoppelen” zorgen nogal eens voor verwarring merk ik.

Een Spike of kegel koppelt het apparaat aan de ondergrond door het gewicht van het apparaat naar een miniscuul punt te brengen ( de punt van de spike/kegel ) waardoor daar ter plekke een zeer hoog gewicht per oppervlakte eenheid ontstaat en waardoor een zeer stevige koppeling met de ondergrond word bewerkstelligd ( de trillingen worden 1:1 doorgegeven aan de ondergrond )

Een demper ontkoppeld door de energie die ontstaat in het apparaat ( trillingen ) om te zetten in wrijvingswarmte ( het rubber dempt de trillingen uit tot nul )

In een forum las ik eens “het klinkt zoals het eruit ziet” en dat gaat in mijn optiek redelijk op.

Een apparaat geplaatst op glas krijgt ook de neiging te gaan klinken als glas (hard,scherp ) en hetzelfde apparaat geplaatst op rubber dempers heeft een meer ontspannen (zachtere slomere) klank.

Dit geld in mijn optiek ook in mindere mate voor de gebruikte ( edel ) metalen in bijvoorbeeld de contactpennen van schuko’s, de kapjes van een zekering en de gebruikte metalen in een kabel.

Hieronder een staatje van de Iego connectoren die ik zelf ook op sommige powercables gebruik.

Dit om te verduidelijken dat de in essentie zelfde connector door verschillend materiaalgebruik volledig verschillende klankkarakteristieken kunnen hebben.

Overigens klopt het staatje niet helemaal, de Rhodium 8075 vond ik op een Nordost Brahma een beetje scherp, flets ....maar dat kan dus in een andere situatie/installatie en/of de oren die het interpreteren weer geheel anders zijn.

Ook zekeringen, (parallel) filters, contactdozen powercords en racks horen bij de tweaks waarmee de laatste nuances zijn te beïnvloeden..

Nu nog steeds in gebruik zijn de Masterbase voetjes ( goed op glas ) de Padis en Furutech Rhodium zekeringen en de zekeringen van Hifituning ( gold en silver) en AHP ( koper ) waarmee  het laatste restje de juiste kant op zijn te sturen.

Tegenwoordig zijn daar ook de zekeringen van Synergistic Research bijgekomen.

Sinds een tijdje heb ik een Synergistic Research Blue zekering in de Audio Research LS5 mkIII zitten die daar goed werk doet en me nieuwsgierig maakte naar de nieuwste Orange versie van hetzelfde merk.

Omdat deze zekeringen een maand op proef kunnen worden genomen, deze als eerste getest in de eindversterker waarin een Furutech Rhodium ( 6,3x32mm USA formaat ) zekering huist.

In mijn specifieke geval vond ik de Furutech op die plek het mooist waarna ik de SR Orange i.p.v de SR Blue in de Audio Research LS 5 mkII ( eveneens USA formaat ) heb geprobeerd.

Ook daar vond ik de SR Orange “ ondanks de shitload aan positieve berichten op diverse fora” geen ENORME verbetering, waarop de SR Orange teruggestuurd werd ( ik zou de eerste van pl/min 100 audioten zijn die de Orange terugstuurde :- )

Naast deze tweaks gebruik ik ( na lang een Gryphon exorcist gebruikt te hebben ) een Demagic CD en experimenteer ik soms met parallelfiltertjes.

Tevens heb ik wat ervaring opgedaan met de eerder beschreven PS-audio Powerplant ( PPP ) die in ( ik blijf het steeds noemen ) mijn specifieke geval niet doorslaggevend was.

Na de aanschaf van de Toten Wind speakers  moesten de zogenaamde  ( en controversiële ) Totem Beaks uitgeprobeerd worden.

Op de mogelijkheid af hier afgeschilderd te worden als spiritueel zweeftypetje wist ik niet zeker of ik dit hier moest melden.

Ik kon een ongebruikte set van deze beaks voor weinig aanschaffen en heb dit gedaan om te kijken wat het brengt.

De bedoeling van een beak is dat deze ongewenste trillingen vanaf(op) de speaker absorbeert en deze afvoerd via de bolpuntige vorm.

Laat ik het bij "het brengt wat" houden maar voor het zelfde geld brengt een pak hagelslag op je speaker het zelfde..

Na een hele poos met een Target rack  te hebben gespeeld werd het tijd voor een ECHT rack.

Het al eerder aangehaalde Solid Tech Rack Of Silence met 3 lagen werd destijds aangeschaft en is buiten een mooie verschijning echt een aanwinst voor de geluidskwaliteit.

De lagen worden gevormd door latten die gekruisd verbinding tussen de staanders maken.

In de bovenkant van de latten zijn gleuven gefreesd waarin stalen kogels liggen waarop vervolgens het apparaat komt te staan teneinde een goede koppeling te bewerkstelligen.

Het middelste lattenkruis heeft daarbij nog eens de mogelijkheid op geveerde opghanging waardoor de bevestigingsringen volledig vrij zijn van de staanders en dus maximale ontkoppeling bieden aan het apparaat dat er op staat.

De staanders staan op hun beurt ook weer op stalen kogels op de grond en heb ik daarbij nog met zand verzwaard waardoor nog meer rigiditeit ontstaat.

De dedicated 16A groep werd met een Lapp kabel van de meterkast naar de luisterruimte gebracht met goede resultaten.

Ik had echter al eens met verschillende powercords op basis van Lapp en VD kabel het idee dat de Lapp door de zeer dichte afscherming een gesloten wat sloom karakter meekreeg ( zie klinken zoals het eruitziet ).

Aan de REL Stadium subwoofer hoefde ik daarom ook echt geen Lapp kabel te hangen.

Een VMVK ( een solid core huis/tuin/keuken kabel ) deed het daar veel beter ( lees: sneller )

Niet makkelijk maar toch maar een extra VMVK ( onafgeschermde ) kabel naast de Lapp naar de luisterplek gedirigeerd.

Ik kon nu testen welke kabel wat zou doen en i.d.d bleek de onafgeschermde kabel een beter ( opener ) geluid te produceren.

                de Lapp olflex kabel